Op zoek naar innovaties en innovatief organiseren in de sociale sector
Welkom bij Welzijn in de 21e eeuw.
Mensen veranderen, jij ook. Wat doet welzijn? Gaat het mee? Op kop? Innovatief? Inspirerend?
Meld je aan. Lees wat anderen denken. Doe mee.
Prenten van Jörg Müller van het Zwitserse dorp Güllen door de jaren heen. De kat verandert niet (klik hier voor een grotere weergave). De titel boven de prenten, shift happens, komt van Adjiedj Bakas.
De boodschap? We staan aan de vooravond van een totaal nieuwe tijd waarin de mensen slimmer en socialer zijn dan ooit tevoren. Toch zullen er individuen zijn die niet meekomen vanwege een beperking, afkomst, slijtage, een life-event of een ongeval. En niemand hebben die ze helpt. Gaan we dat oplossen met het welzijnswerk van 1970? 1990? 2011? Zit daar dan verschil tussen? Echt? Of is welzijnswerk die witte kat die altijd dezelfde blijft?
Jos van Balveren, de Twern
Wie zelfgenoegzaam is en niet twijfelt gaat ook niet verbeteren
Harrie Crielaars, Divers
Als je iets levert en een ander kan het beter heb je geen bestaansrecht
Dik Hooimeijer, Mooi
De mensen buiten zijn niet meer de mensen van 1990
Hennie van der Kracht, IJsselkring
Succesvolle innovaties komen van heel goed weten wat je klanten beweegt
Hugo Mulder en René van der Voorn, Sonor
In onze sector hebben we veel last van traditie. Terugvallen op wat we hebben
Hans Zuiver, Combiwel
Als je onderneemt komt de innovatie vanzelf
Hoe blijer mensen met jou zijn, hoe meer ze met jou gaan delen, 2012
Vraagverlegenheid. Het is, het blijft, aan de slag, 2012
Social marketing: veranderen doen mensen zelf, 2009
Oud is uit, welzijn en zorg ook. Van kruidenier naar zelfbediening, 2009
De wereld in 2020. Van kaasstolp naar jungle, 2008
De klant centraal. Doen wat klanten vragen, 2006
Veranderen in netwerken. Klantgestuurd leren samenwerken in wonen, welzijn en zorg, 2005
De maatschappelijke onderneming als metafoor? 2010
Metaforen van maatschappelijke ondernemingen, 2009
Innoveren door allianties, 2004
Veranderen als kunst voor managers, 2003
Ik kwam van buiten de sector Zorg en Welzijn (namelijk uit het onderwijs) en maakte telkens mee hoe goede ideeen en initiatieven (net als in het onderwijs) bijna met het badwater zijn weggegooid of in elk geval kopje onder geholpen werden. Zo de benadering 'begeleid wonen' (in de jaren negentig door o.a. het NIZW in de steigers gezet), zo voorzieningen voor dak- en thuislozen en verslaafden. De boos-doener? De (typisch Nederlandse?) gewoonte om goede ideeen in een apart hokje te zetten met eigen schotten, deuren, sloten en regels. En onder te brengen in grote 'instituten' als de awbz of de wmo. Goed geregeld, levensvatbaarheid klein. Erg zwart-wit gesteld? Ja, maar op een zwart-wit beeld vallen nuances en het totaalbeeld beter op, onverdoezeld door (de verleidelijkheid van) kleuren. Nu ik werk in een vrijwilligersorganisatie, een inloophuis/huiskamerproject voor dak- en thuislozen valt mij dat alles des te meer op: we kunnen nog ons eigen doel nastreven met onze eigen middelen en onze eigen wijze van bejegening (presentie). Maar de buitenwereld (lees: zorg & welzijn) trekt en duwt aan ons, vanuit de inmiddels bekende en geinstitutionaliseerde referentiekaders - in een poging ons daarbinnen te begrijpen en een plaats te geven (en te financieren).
Ik pleit voor de menselijke maat, in twee betekenissen. Een: een schaal waarop dingen voor een mens (zeker een mens in nood) nog te overzien zijn. Twee: een eindje meelopen als maat of maatje, ongeacht of de awbz/wmo-financiers samen boodschappen doen of samen vissen nu effectieve 'zorg' vinden of niet.
Wat je (werkend in of gebruik-makend van zorg) ziet, ben je zelf: een mens met vragen, zorgen, beperkingen en dromen. Een menselijke maat, als het goed is. En dan zijn (bijvoorbeeld in ons inloophuis) de vrijwilligers en de medewerkers net zo goed gebaat bij zorg - als maat-schap - als de gasten, bezoekers of clienten.
Dat is wat me voor ogen staat als ik de zaken 'coordineer' in mijn baan - en als ik trainingen en workshops geef bij Sense-Works, mijn bedrijfje. Innovatie en kwaliteit draaien om mensen. Mensen bij wie verstand en gevoel (sense) werken (works), draaien de zaak om. Ze durven zich af te vragen wat zij kunnen bijdragen aan wat aan goede ideeen geboren en gebaard wordt. En zij zorgen goed voor de zuigeling, zonder die met het badwater weg te gooien of erin te verzuipen. Organisaties die dat zien, onttrekken zich niet aan de regels (van bijvoorbeeld awbz of wmo, of van de onderwijsminister), maar geven degenen die 'het moeten doen' de ruimte om door de vensters en in de spiegel te kijken. Wat ze zien, zijn ze zelf. Daarom doen ze 'het' zo goed. Dat is mijn ervaring met mensen met wie ik - via Sense-Works - een eindje heb mogen meelopen. Ook dat is zorg en welzijn.
© 2022 Gemaakt door John Beckers.
Verzorgd door
Prikbord (1 commentaar)
Je moet lid zijn van Welzijn in de 21e eeuw om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Welzijn in de 21e eeuw
Hallo Mart,
Welkom bij Welzijn in de 21e eeuw. John en ik zijn benieuwd naar jouw ervaring met innovatie in welzijn. Lees het essay of de samenvatting en laat weten wat je ervan vindt. Heb je goede voorbeelden van echte innovatie, laat het ons weten.
Groet, Stefan Cloudt