Hoi John,

Dank je wel voor de links naar jullie idee over innovatie in de 21e eeuw. Ik heb ze doorgelezen en ik kan niet meer zeggen dan het beschrijft waar ik zelf voor sta en probeer uit te dragen.

Ooit begonnen als cultureel werker/activiteitentherapeut  eind jaren'80. Ben ik in de jaren '90, door alle ontwikkelingen in welzijnsland en persoonlijke visie, in het groepswerk terecht gekomen. Hulpbieden stond toen nog centraal terwijl ik al werkte vanuit wat mensen willen en zelf kunnen. Ik liep als innovator al snel tegen de kaders van de organisatie aan en ben overgestapt naar het onderwijs. Waar kun je medewerkers in het welzijnswerk beter vormen dan bij de start van hun loopbaan zou je zeggen. Onderwijs als organisatie heeft echter dezelfde structuur als het 'oude' welzijnswerk en de praktijk van studenten zorgde ervoor dat zij snel in 'oude' patronen van het welzijnswerk terecht kwamen.  Ik merkte hierbij dat het methodisch, transparant, resultaatgericht vanuit de vraag van cliënten werken het grootste obstakel waren/zijn. Het feit dat dit het verschil maakt tussen een professionele welzijnswerker en een vrijwilliger en mantelzorger was en is een moeilijk punt want men wil helpen. Dan laat ik de samenwerking tussen deze groepen nog buiten beschouwing.

Inmiddels werk ik vanuit mijn eigen bedrijf voor opleiders van werkend Nederland en geef ik organisaties en medewerkers advies als zij vastlopen in hun huidige strategie. Ik merk dat ze inmiddels begrijpen dat het anders moet maar worstelen met de vraag hoe? Het liefst willen ze een methode om 'het' op te lossen. Een methode blijft echter een middel, je houding maakt het verschil. Naar mijn idee zullen organisaties hiervoor moeten veranderen en medewerkers zullen volgen. Krimpende budgeten lijken nu deze gedachten te gaan steunen.

Als ik mooie voorbeelden tegen kom zal ik ze zeker delen want daar begint en eindigt het proces van Welzijn 21e eeuw toch mee?!

Met vriendelijke groet,

Madeleine Farla

Hallo John,

Ben benieuwd wat je van de Beeklaan-aanpak vindt! Wij zijn er zelf errug enthousiast over, vooral omdat het doel, de rolverdeling en de start vooraf vastgesteld is en de aanpak vervoglens al doende is ontwikkeld. Ik vertel je er graag alles over, en anders wel onze medewerkers die het uitvoeren!

wat betreft jouw essay: ik vind er heel veel van. Ik vind er hele goeie dingen inzitten en zaken waarvan ik wat treurig of depri wordt of niet reeel vindt, maar het belanrijkste is dat het blijft hangen. Ik loop er al een paar dagen op te kauwen en over op te winden en te denken wat ik er mee moet of wil. Dus is het een goed stuk!

groet,

marion

John,

Ik deel je opmerking deels, maar we zijn in grote mate afhankelijk van onze opdrachtgevers en hun wensen, en dat maakt lastig om te spreken over missies, omdat we werken met doelen (Die natuurlijk ook haalbaar moeten zijn).

Momenteel ben ik bezig met een scriptie in het kader van een opleiding die ik volg voor mijn functie. In mijn scriptie wil ik de samenwerking tussen bedrijfsleven en welzijnswereld onderzoeken. Mijn vraag betreft in hoeverre er een draagvlak kan worden gecreeerd in het bdrijfsleven voor een samenwering met het welzijn. Naar mijn gevoel is er een meerwaarde voor samenwerking, maar hoe die samenwerking op rails te krijgen is nog een vraag.

We houden contact!

Hartelijke groeten

Dag John,

Bedankt voor je onthaal op de webpagina.

Ik ben spontaan op jullie site gekomen, omdat ik in het kader van een onderzoek naar de samenwerking tussen de welzijnswereld en het bedrijfsleven, op internet aan het surfen was. Ik heb het stuk dat jij aangeeft, nog niet gelezen, wel uitgeprint inmiddels! Het staat dan ook op mijn to do lijst om te lezen. Ik ga je graag voorzien van mijn opmerkingen.

Vriendelijke groet,

Durmus

Hoi John, 

Inderdaad kom ik in mijn werk minder innovatieve welzijnsorganisaties tegen. Het ontbreken van een missie en het leidzaam volgen van de 'opdrachtgevers' zie ik wel eens als oorzaak.

Vanuit mijn optiek is 'geen fouten mogen maken' een belangrijke belemmering voor innovatie in welzijnswerk. Experimenten en fouten maken, ja, dat gaat met gloeilampen net iets gemakkelijker dan met mensen. Edison zei dat hij 999 foute lampen maakte en pas bij de 1000e echt wist hoe het moest. Kwetsbare mensen stel je niet bloot aan experimenten, dat lijkt het gangbare devies. Maar tegelijkertijd is er weinig onderzoek naar resultaten van het huidige welzijnswerk. Dat is dan toch ook een vorm van experiment waar kwetsbaren aan blootgesteld worden?

Uit de literatuur over creativiteit vind ik het onderzoek van Amabilé erg interessant. Zij benoemt drie elementen die aanwezig moeten zijn om creative nieuwe ideeën te laten ontstaan in een mens (of in een groep). Het gaat om:

- Vakmanschap: je moet ergens verstand van hebben, je vak kennen.

- Probleembetrokkenheid: je moet ergens wakker van liggen, het probleem moet jou echt aangaan, anders is er te weinig energie om oplossingen te bedenken en in gang te zetten.

- Verbeeldingskracht: je moet je dingen kunnen voorstellen die er nog niet zijn; je kunnen verbeelden hoe anders het zou kunnen worden.

Als een van deze elementen ontbreekt is de kans klein dat er iets nieuws kan ontstaan. Daarom als tip voor managers: zorg dat deze combinaties aanwezig zijn. En wat betreft probleembetrokkenheid; daar moet je dus in elk geval ook de 'klant' voor erbij halen. 

Verder nog een innovatie, iets verder van de welzijnsorganisaties af. Een vrijwilligerscentrale wil een layer ontwikkelen waarmee je, al wandelend door de stad, op je mobiel kunt zien op welke locaties je vrijwilligerswerk kunt doen.

Hartelijke groet,

Annet Goltstein

Hoi John,

Het initiatief is er op gericht om de betrokkenheid op lokaal niveau te vergroten. Ik ben als vrijwilliger actief bij verschillende organisaties welke vaak tegen dezelfde punten aan lopen (betere zichtbaarheid naar buiten, werven van meer leden en vrijwilligers, betere interne communicatie en betrekken van bestaande leden, vrijwilligers en aanverwanten). Middels dit initiatief hopen we met behulp van social media dit allemaal te kunnen realiseren.

In de aanpak willen we welzijnsorganisaties gaan betrekken om zo naast het internet een terugkoppeling op lokaal niveau te realiseren. Hierin hebben we een heldere aanpak en een verdien model opgenomen zodat er direct inkomsten gegenereerd kunnen worden door deze organisaties. Ondanks dat we sinds kort organisaties benaderen zijn de reacties nu al zeer positief.

Ik zal binnenkort contact opnemen met Elly om een afspraak via haar in te plannen zodat we samen kunnen kijken naar het idee en de aanpak. Op dit moment is alle feedback welkom en kijken we graag met mensen uit de praktijk naar het concept.

Groeten, Stijn

Beste John,

Wat een goed essay! Ik hoop oprecht dat veel bestuurders van welzijnsorganisaties deze visie op innovatie delen.

Momenteel ben ik namelijk samen met een goede vriend bezig om een landelijk initiatief op te zetten om de betrokkenheid en participatie op lokaal niveau te verbeteren. Nu zullen wij dit nooit alleen kunnen realiseren en willen wij dan ook welzijnsorganisaties benaderen om dit samen met ons op te pakken.

Gelukkig sluiten we aan op de conclusie van het essay en is het dan ook prettig om te weten dat onze visie gedeeld wordt. Om het concept nu nog beter te laten aansluiten bij de praktijk willen we graag het idee voorleggen aan verschillende personen/instanties voordat we over gaan op de implementatie.

Concreet is mijn vraag dan ook of je advies zou kunnen geven over hoe we dit het beste kunnen aanpakken en of jij mogelijk zelf bereidt ben om hier eens van gedachte over te wisselen.

Graag ontvang ik je reactie.

Met vriendelijke groet,

Stijn van der Heijden

Hoi John,

We staan als welzijnswerk aan de start van partnerschap in Brede Buurtschool ontwikkeling. Ik hoop dat het stuk mij ideeen zal opleveren - die deel ik dan met je.

Groet

Walter

Hallo John,

Ik was mijn mail aan het opruimen en kwam jouw mail weer tegen; die had ik toch nog goed bewaard. Nu had ik wel even tijd om in te loggen en het document op te halen. Omdat het zo lang is, heb ik het nog niet gelezen....

Groeten Katrien