Welzijn in de 21e eeuw
Op zoek naar innovaties en innovatief organiseren in de sociale sector
Welkom bij Welzijn in de 21e eeuw.
Mensen veranderen, jij ook. Wat doet welzijn? Gaat het mee? Op kop? Innovatief? Inspirerend?
Meld je aan. Lees wat anderen denken. Doe mee.
ESSAY
SHIFT HAPPENS
Prenten van Jörg Müller van het Zwitserse dorp Güllen door de jaren heen. De kat verandert niet (klik hier voor een grotere weergave). De titel boven de prenten, shift happens, komt van Adjiedj Bakas.
De boodschap? We staan aan de vooravond van een totaal nieuwe tijd waarin de mensen slimmer en socialer zijn dan ooit tevoren. Toch zullen er individuen zijn die niet meekomen vanwege een beperking, afkomst, slijtage, een life-event of een ongeval. En niemand hebben die ze helpt. Gaan we dat oplossen met het welzijnswerk van 1970? 1990? 2011? Zit daar dan verschil tussen? Echt? Of is welzijnswerk die witte kat die altijd dezelfde blijft?
Interviews
Jos van Balveren, de Twern
Wie zelfgenoegzaam is en niet twijfelt gaat ook niet verbeteren
Harrie Crielaars, Divers
Als je iets levert en een ander kan het beter heb je geen bestaansrecht
Dik Hooimeijer, Mooi
De mensen buiten zijn niet meer de mensen van 1990
Hennie van der Kracht, IJsselkring
Succesvolle innovaties komen van heel goed weten wat je klanten beweegt
Hugo Mulder en René van der Voorn, Sonor
In onze sector hebben we veel last van traditie. Terugvallen op wat we hebben
Hans Zuiver, Combiwel
Als je onderneemt komt de innovatie vanzelf
LINKS
Eerdere publicaties
John Beckers
Hoe blijer mensen met jou zijn, hoe meer ze met jou gaan delen, 2012
Vraagverlegenheid. Het is, het blijft, aan de slag, 2012
Social marketing: veranderen doen mensen zelf, 2009
Oud is uit, welzijn en zorg ook. Van kruidenier naar zelfbediening, 2009
De wereld in 2020. Van kaasstolp naar jungle, 2008
De klant centraal. Doen wat klanten vragen, 2006
Veranderen in netwerken. Klantgestuurd leren samenwerken in wonen, welzijn en zorg, 2005
Stefan Cloudt
De maatschappelijke onderneming als metafoor? 2010
Metaforen van maatschappelijke ondernemingen, 2009
Innoveren door allianties, 2004
Veranderen als kunst voor managers, 2003
Zorg + welzijn
Op het snijvlak van zorg en welzijn
Welzijnswerk verschuift.....
Door de kanteling van de WMO en de verschraling van de zorg wordt meer een beroep gedaan op welzijn om de gevolgen van dat beleid op te vangen. Welzijninstellingen worden uitgedaagd om na te denken over nieuwe projecten die de oplossing moeten bieden om de komende problemen voor (met name) kwetsbare burgers in te dammen. Dat is een enorme uitdaging en biedt voor het welzijnswerk nieuwe kansen. Veel collega's in het welzijnswerk zijn bang voor verschuiving richting de zorg. Moeten wij straks samen met vrijwilligers dagbestedingsprojecten gaan aanbieden voor mensen met een handicap?
Weergaven: 351
Opmerking
-
Reactie van Anneke Krakers op 23 Mei 2011 op 12.35
-
Mensen willen geholpen worden en het zal hun een worst zijn door wie ze worden geholpen. Of daar nu het stempeltje welzijn of het stempeltje zorg op staat is voor de klant niet zo interessant. Dus als de klant, de burger de regie krijgt, kunnen welzijn en zorg samen maar beter slim zijn en hier een antwoord op hebben.
-
Reactie van Teun Hofmeijer op 21 April 2011 op 14.41
-
Het is een kans. De kracht van een welzijnswerker is het leggen van verbindingen die er nog niet waren. Voorheen zochten we die verbindingen met name in ons eigen domein, binnen welzijn. De toenadering tussen zorg en welzijn maakt dat je nog meer aan elkaar kunt knopen. Wat mij betreft volgen de toenaderingen met de Awbz, jeugdzorg, cultuur, sport, WWB, WSW, etc.
Concreet ben ik in Oldenzaal samen met partners een project/werkwijze aan het opzetten waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt diensten gaan verlenen aan 'wmo-klanten', en vice versa. Een beetje a la Buurtdiensten.nl, maar dan zonder de gezinsverzorgers. Zo kun je individuele wmo-kosten drukken, ondanks bezuinigingen mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk houden en je kunt experimenteren om wederkerigheid in de praktijk vorm en inhoud te geven. We gaan het zien, ik heb er zin in.
-
Reactie van John Beckers op 7 April 2011 op 16.56
-
Chapeau, Piet en andere collega's. Warm pleidooi voor inclusieve aanpak. Zie ook Dik Hooimeijer's statement dat de mensen buiten niet meer de mensen van 1990 zijn, en welzijnswerk zich nog veel bezig houdt met de mensen die we toen kwetsbaar noemden. Dat ziet er tegenwoordig wel anders uit en de 'uitdagingen' zijn minstens zo uitdagend.
-
Reactie van Herma de Ruigh op 7 April 2011 op 14.13
-
Ja, en waarom niet? Alleen zou ik niet spreken over "projecten" en de welzijndienst geen "dagbesteding"noemen en de activiteit niet beperken tot "mensen met een handicap"".
Als welzijnsprofessional zou ik iets nieuws verzinnen.
-
Reactie van Daniëlle Heidema op 7 April 2011 op 11.35
-
Angst is nog altijd een slechte raadgever.
Welzijn moet altijd uitgaan van de kansen en slimme coalities sluiten. Krachten bundelen met bijvoorbeeld instellingen die zorg aanbieden. Uitgaan van je eigen kracht en de kracht van de ander. De gedachte dat gezamenlijk de krachten bundelen 1+1 = minimaal 3 gaat opleveren.
Mooi voorbeeld is nog altijd het senseo effect.....
Wie zegt dat je als welzijnswerker zelf die dagbestedingsprojecten moet uitvoeren? Welzijn kan hier voorwaardescheppend in zijn en regisseren, stimuleren en motiveren tot samenwerking.
Daar kunnen verrassende maar ook voor de hand liggende oplossingen voor komen.Welzijn kan en mag de rol van innovator oppakken om te komen tot nieuwe oplossingen zonder dat je daar zelf als welzijnsinstelling de uitvoerder van wordt. Nu werkend vanuit de overheid (voorheen als welzijnswerker) denk ik vooral; Welzijn pak die kansen!
-
Reactie van Piet Slaats op 7 April 2011 op 8.01
-
Welzijnswerk bevindt zich nog steeds op een eiland als je zo blijft denken. Ik heb in de afgelopen jaren geprobeerd om activiteiten in het kader van vrije tijd voor mensen met een beperking over te hevelen naar het welzijnswerk. Ik ben daar erg veel koudwatervrees tegengekomen zoals Marlies Overmars deze ook beschrijft. Welzijnswerk kijkt in mijn beleving te weinig naar wat er allemaal gaande is in de wereld. Welzijnswerk zegt zich te richten op de zwakkeren in de samenleving maar mensen met een beperking dat is weer net een straat te ver. Veel welzijnswerkers weten niets van mensen met een beperking. Dat blijkt ook uit de opmerking van Marlies. Er kan zo veel meer gedaan worden voor en met mensen met een beperking door het welzijnswerk als de welzijnswerkers maar bereid zijn om verder te kijken dan hun dagelijkse gang van zaken. En natuurlijk moet welzijnswerk mee ontwikkelen, want welzijnswerk is nodig maar dan voor alle mensen en veel meer in samenwerking in plaats van apart. Welzijnswerk moet van haar eiland komen en meer rond gaan kijken wat er allemaal leeft. Dat levert profijt op voor de burgers (met of zonder beperking).
-
-
Waarom niet? Marjolein van Vessem
© 2022 Gemaakt door John Beckers.
Verzorgd door
Je moet lid zijn van Welzijn in de 21e eeuw om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Welzijn in de 21e eeuw