Welzijnswerk kan meer kansen benutten door samenwerking met bedrijfsleven te zoeken!

[Paul van Gennip]

De relatie tussen welzijnsorganisaties en het bedrijfsleven is geen natuurlijke. In Nederland is de welzijnssector groot geworden door enkel en alleen belastinggeld, oftwel publieke middelen.

Het is om die reden dat welzijnsland nimmer echt heeft gekeken naar het bedrijfsleven als een heuse partner.

Er zijn meerdere redenen herkenbaar, die maken dat welzijnsorganisaties er goed aan doen duurzame contacten aan te halen met het bedrijsleven.

Ik noem er hieronder kort een paar;

• Het groeiende besef dat maatschappelijke problemen vanuit meerdere invalshoeken, met meerdere interventies en meerdere partijen moeten worden aangepakt is alom aanwezig. De profitsector wordt daar vanuit welzijnslands nauwelijks bij betrokken, terwijl het bedrijfsleven daarbij een rol van betekenis kan spelen. Een mooi voorbeeld is overgewicth bij kinderen. Productiebedrijven van snoepgoed zetten zich nu in (praktisch en financieel) samen met gemeenten en welzijnsorganisaties om overgewicht tegen te gaan. (zie http://www.jongerenopgezondgewicht.nl/home
• MVO en MBO is hot! Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen en Maatschappelijk Betrokken Ondernemen zijn issues die hot zijn binnen de profitsector. Ik zie dat welzijnsorgansiaties daar nog maar mondjesmaat op inhaken, of mee bezig zijn. Het zijn vooral de bedrijven die zoeken en sleuren om lokaal iets voor de gemeenschap te kunnen betekenen. Er worden in heel Nederland zelfs organisaties opgezet om MBO lokaal in te vullen. Waarom pakken welzijnsorganisaties die kansen niet zelf op? Zie; http://www.mvonederland.nl/thema/maatschappelijk-betrokken-ondernemen
• Risicospreiding; de meeste welzijnsorganisaties zijn afhankelijk van overheidsmiddelen. Als dat je enige bron van inkomsten is, loop je een flink risico. Dat bllijkt nu eens te meer, nu de overheid flink het mes zet in talloze subsidies. Het leveren van geld vanuit de overheid is geen automatisme meer en aan die pradigmashift zullen veel welzijnsorganisaties serieus moeten wennen! Professionele organisaties doen er goed aan diverstitet aan te brengen inkomstenbronnen. Zie bijvoorbeeld; http://www.zorgwelzijn.nl/web/Actueel/Nieuws/-Bedrijfsleven-gretig-...
• Innovatievermogen van welzijnsorganisaties kan vergroot worden door structurele relaties met het bedrijfsleven. De profitsector kijkt vaak op hele andere wijzen aan tegen issues waar welzijnsorganisatie mee bezig zijn. Ik bedoel hier zeker niet dat welzijnsorganisaties maar klakkeloos commerciele modellen moeten overnemen, maar vaak kan het kijken met net een andere invalshoek verbazingwekkende mogelijkheden geven. Vreemd genoeg hebben we tegenwoordig de mond vol van "open innovatie" maar als je gaat zoeken naar serieuze en aansprekende voorbeelden van innovatie tusen profit en non-profit dan blijft het heel stil. Innovatie vindt vooral plaats binnen deze twee sectoren en nog niet over deze sectoren heen. Daar liggen ongekende kansen!

Welzijn in de 21 ste eeuw kan echt anders, wordt echt anders! Hier nog zo'n kans!

 

 

 

[Jan Willem de Zeeuw]

Paul, je discussie spreekt mij aan. Noodgedwongen omdat de financiering door de overheid van ook onze organisatie onder druk staat. Wij (Alleato) zijn geen uitvoerende organisatie, maar werken wel (mee) aan oplossingen voor maatschappelijke vraagstukken. Wij maken al wel gebruik van fondsen, maar dat zijn grotendeels indirecte overheidsgelden. In diverse projecten proberen we steeds vaker bedrijfsleven te interesseren om actief deel te nemen en een substantiele bijdrage te leveren  (niet altijd in geld, ook personeel, kennis, faciliteiten). Dat zijn tot nu toe meestal wel bedrijven op raakvlak van profit en overheid.

De vraag is in hoeverre heeft het bedrijfsleven 'baat' bij het samenwerken met sociaal werk? In het voorbeeld van de Augustinessen kan de verbouwing van onderdak dak- en thuislozen worden gerealiseerd door donaties van bedrijfsleven (via reclame op jacks). De bijdrage van het bedrijf is niet direct een bijdrage aan de oplossing van een maatschappelijk vraagstuk. Het bedrijf heeft ook niet direct 'baat' bij dit project. Het bedrijf is primair gericht op het doel van deze commerciele onderneming (continuiteit en winst). Er is een verschuiving gaande in onze verzorgingsstaat, mogelijk richting Angelsaksisch model, waar welzijn, zorg en cultuur voor een groot deel gefinancieerd worden door particulieren, die dat ook als morele verplichting zien. Ik zie dat bijvoorbeeld bij jongerenfoyers of 'Kamers met kansen'. Waar ik behoefte aan heb is onderzoek naar en doordenken vande relatie tussen bedrijfsleven (heel divers) en sociaal werk (ook heel divers). In hoeverre kunnen nieuwe wetenschappelijke inzichten daarbij helpen (zoals de theorie van Urban Regimes of complexiteitsdenken). Daarnaast is een meer praktische benadering nodig: op welke manier kan het bedrijfsleven ' ingeschakeld' worden bij de aanpak van maatschappelijke vraagstukken. Kan het bedrijfsleven meer doen dan geld geven?

Kortom, je benadering is nog teveel vanuit het belang van 'welzijn' opgebouwd: fondsen voor sociaal werk. Andersom is zeker ook interessant: wat is of kan het belang zijn van sociaal werk voor het bedrijfsleven?

[Janpeter Hazelaar]

Janpeter Hazelaar zei:

Hallo Paul,

 Een herkenbare visie die aansluit bij mijn activiteiten als ondernemend bestuurder. Sinds 1993 ben ik al actief in het stimuleren van samenwerking tussen overheid, maatschappelijke organisaties en bedrijfsleven. Als zelfstandig ondernemer en de afgelopen vier jaar als lokale bestuurder.(zie LinkedIn profiel).Natuurlijk zal de huidige tijdgeest van een terugtredende overheid die samenwerking stimuleren. Dat komt niet vanzelf. Er spelen diverse tegenstrijdige belangen. Inspiratie, visie, verbinden en ondernemen moeten de ambitie kunnen omzetten in resultaten. Een mooi voorbeeld is het T+Huis in Eindhoven. De handschoen ligt leterlijk en figuurlijk op straat. Wie pakt 'm op?

Jan Willem de Zeeuw zei:

Paul, je discussie spreekt mij aan. Noodgedwongen omdat de financiering door de overheid van ook onze organisatie onder druk staat. Wij (Alleato) zijn geen uitvoerende organisatie, maar werken wel (mee) aan oplossingen voor maatschappelijke vraagstukken. Wij maken al wel gebruik van fondsen, maar dat zijn grotendeels indirecte overheidsgelden. In diverse projecten proberen we steeds vaker bedrijfsleven te interesseren om actief deel te nemen en een substantiele bijdrage te leveren  (niet altijd in geld, ook personeel, kennis, faciliteiten). Dat zijn tot nu toe meestal wel bedrijven op raakvlak van profit en overheid.

De vraag is in hoeverre heeft het bedrijfsleven 'baat' bij het samenwerken met sociaal werk? In het voorbeeld van de Augustinessen kan de verbouwing van onderdak dak- en thuislozen worden gerealiseerd door donaties van bedrijfsleven (via reclame op jacks). De bijdrage van het bedrijf is niet direct een bijdrage aan de oplossing van een maatschappelijk vraagstuk. Het bedrijf heeft ook niet direct 'baat' bij dit project. Het bedrijf is primair gericht op het doel van deze commerciele onderneming (continuiteit en winst). Er is een verschuiving gaande in onze verzorgingsstaat, mogelijk richting Angelsaksisch model, waar welzijn, zorg en cultuur voor een groot deel gefinancieerd worden door particulieren, die dat ook als morele verplichting zien. Ik zie dat bijvoorbeeld bij jongerenfoyers of 'Kamers met kansen'. Waar ik behoefte aan heb is onderzoek naar en doordenken vande relatie tussen bedrijfsleven (heel divers) en sociaal werk (ook heel divers). In hoeverre kunnen nieuwe wetenschappelijke inzichten daarbij helpen (zoals de theorie van Urban Regimes of complexiteitsdenken). Daarnaast is een meer praktische benadering nodig: op welke manier kan het bedrijfsleven ' ingeschakeld' worden bij de aanpak van maatschappelijke vraagstukken. Kan het bedrijfsleven meer doen dan geld geven?

Kortom, je benadering is nog teveel vanuit het belang van 'welzijn' opgebouwd: fondsen voor sociaal werk. Andersom is zeker ook interessant: wat is of kan het belang zijn van sociaal werk voor het bedrijfsleven?