Periodieke Stakeholders Analyse: organisatorische innovatie?

[Marie-Claire Jaspers]

Goede ideeen moet je delen, niet alleen binnen de sector, maar zeker gebruik makend van dat wat er daarbuiten gebeurt! Zo liepen wij tegen het volgende fenomeen aan: 

 

In de bouwsector wordt voor diverse grote projecten een periodieke stakeholdersanalyse uitgevoerd. Hierbij worden alle belanghebbenden bij de start van een bouwproject uitgenodigd om gezamelijk succesfactoren en uitgangspunten van het project te benoemen. Ze worden gedurende de looptijd van het project periodiek bevraagd op deze uitgangspunten om de stand van zaken bij te houden en tijdig te kunnen bijsturen. Het zwaartepunt bij een dergelijke analyse ligt op samenwerking, communicatie, etc.

 

We zijn momenteel bezig deze systematiek ook toe te passen binnen onder andere welzijn en maatschappelijk werk. Gedachte hierachter is dat ook in deze sector grote ontwikkelingen gaande zijn, waar diverse stakeholder bij betrokken zijn. Een periodieke toets van gedeelde uitgangspunten kan ondersteuning bieden aan integrale samenwerking.

 

Ik ben wel erg benieuwd of dit ook in de sector herkend wordt en dus erg benieuwd naar reacties! Alvast dank!

 

 

[John Beckers]

WIJ gaat het dit jaar ook doen, na een eerdere ronde in 2009. In 2009 hebben we in beeld gebracht hoe we onszelf zien (identiteit) en hoe andere organisaties ons zien (imago). Daar zat verschil tussen en daardoor zijn we met extra energie gaan zoeken naar een nieuw kantoor en een nieuwe naam.

Wat het onderzoek niet opleverde was inzicht in de kwaliteit van de samenwerking, leerde later een INK-scan. Dat gaan we dit jaar verbeteren. We selecteren alleen echte samenwerkingspartners, dus organisaties met wie we samen iets maken wat elk van ons alleen niet kan. Die organisaties gaan we vragen wat ze van ons verwachten in die samenwerking en hoe ze dat nu beoordelen, en welke andere mogelijkheden er zijn om hen te helpen hun missie te realiseren. Na dit jaar blijven we dit systematisch doen, elk jaar of elke twee jaar.

Omgekeerd stellen we onszelf dezelfde vraag. Of we door de samenwerking met die organisatie onze klanten meer waarde bieden, c.q. helpen beter zichzelf te helpen. M.a.w., of de samenwerking gezien de tijd en kosten die we erin steken voldoende rendeert voor onze missie. Ook kijken we wat die organisatie nog meer kan doen om ons te helpen onze missie beter te realiseren. Samenwerking met te weinig rendement of perspectief op rendement zetten we op een laag pitje.

Soortgelijke onderzoeken naar kritieke succesfactoren die er echt toe doen - bij klanten, medewerkers en vrijwilligers - hebben ons veel opgeleverd. Ik verwacht dat van dit onderzoek ook.

Het onderzoek wordt grotendeels opgezet en uitgevoerd door een van de vrijwilligers die we sinds kort inzetten in stafachtige activiteiten. Lang geleden zijn we afgestapt van staf en mt vanwege domeingedoe en vrijblijvendheid en omdat ze geen waarde toevoegden aan het primair proces. Maar met vrijwilligers in die positie wordt dat ineens een ander verhaal. Gaat het gewoon om argumenten. Ik heb weinig dingen gezien die zo inspirerend werken als teams  met vrijwillige en betaalde medewerkers door elkaar heen zonder onderscheid in zeggenschap of  faciliteiten,

Kijk ook even wat Anneke Krakers doet met Osterwalder. Die kijkt niet naar stakeholders maar naar business modellen (waardeproposities, klantrelaties, competenties, distributiesystemen). In het essay hebben we dit achterwege gelaten omdat het te complex zou worden, maar behalve innoveren in je activiteiten kun je ook je hele businessmodel vernieuwen. Je kunt treuren over het verdwijnen van buurthuizen bijvoorbeeld maar je kunt ook vragen stellen bij het rendement van buurthuizen als distributiesysteem. Verfrissend om er zo naar te kijken.

Succes. Ik ben benieuwd wat er uit komt. Hou je ons op de hoogte, via deze site bijvoorbeeld?