Op zoek naar innovaties en innovatief organiseren in de sociale sector
Welkom bij Welzijn in de 21e eeuw.
Mensen veranderen, jij ook. Wat doet welzijn? Gaat het mee? Op kop? Innovatief? Inspirerend?
Meld je aan. Lees wat anderen denken. Doe mee.
Prenten van Jörg Müller van het Zwitserse dorp Güllen door de jaren heen. De kat verandert niet (klik hier voor een grotere weergave). De titel boven de prenten, shift happens, komt van Adjiedj Bakas.
De boodschap? We staan aan de vooravond van een totaal nieuwe tijd waarin de mensen slimmer en socialer zijn dan ooit tevoren. Toch zullen er individuen zijn die niet meekomen vanwege een beperking, afkomst, slijtage, een life-event of een ongeval. En niemand hebben die ze helpt. Gaan we dat oplossen met het welzijnswerk van 1970? 1990? 2011? Zit daar dan verschil tussen? Echt? Of is welzijnswerk die witte kat die altijd dezelfde blijft?
Jos van Balveren, de Twern
Wie zelfgenoegzaam is en niet twijfelt gaat ook niet verbeteren
Harrie Crielaars, Divers
Als je iets levert en een ander kan het beter heb je geen bestaansrecht
Dik Hooimeijer, Mooi
De mensen buiten zijn niet meer de mensen van 1990
Hennie van der Kracht, IJsselkring
Succesvolle innovaties komen van heel goed weten wat je klanten beweegt
Hugo Mulder en René van der Voorn, Sonor
In onze sector hebben we veel last van traditie. Terugvallen op wat we hebben
Hans Zuiver, Combiwel
Als je onderneemt komt de innovatie vanzelf
Hoe blijer mensen met jou zijn, hoe meer ze met jou gaan delen, 2012
Vraagverlegenheid. Het is, het blijft, aan de slag, 2012
Social marketing: veranderen doen mensen zelf, 2009
Oud is uit, welzijn en zorg ook. Van kruidenier naar zelfbediening, 2009
De wereld in 2020. Van kaasstolp naar jungle, 2008
De klant centraal. Doen wat klanten vragen, 2006
Veranderen in netwerken. Klantgestuurd leren samenwerken in wonen, welzijn en zorg, 2005
De maatschappelijke onderneming als metafoor? 2010
Metaforen van maatschappelijke ondernemingen, 2009
Innoveren door allianties, 2004
Veranderen als kunst voor managers, 2003
Veel mensen zullen wel iemand in hun omgeving kennen met een licht verstandelijke beperking. Mensen die hun verstand op de goede plaats hebben zitten, maar door een etiket die zij van de samenleving hebben gekregen veel minder doen en mogen dan ze kunnen. Voor een groot deel omdat zij zich gaan gedragen naar het etiket die zij hebben gekregen van menig mensen.
Neem bijvoorbeeld iemand die goed mee draait op het VMBO, haalt zijn toetsen met gemak en draait goed mee in de klas. Aan het einde van het 4e jaar zal deze persoon geen examens mogen maken. Waarom niet? Omdat ze een etiket hebben gekregen. Waarom moet een persoon met iets minder vermogen direct een andere behandeling krijgen, ook als deze persoon laat zien niet veel meer onder te doen dan anderen.
Waarom die ongelijkheid?
Bedrijven waar mensen werken met een beperking krijgen hier subsidie voor.
Doodgewone mensen, met dan wel een beperking maar die toch goed hun werk kunnen doen.
Het bedrijf krijgt er geld voor. Lekker voordelig dus zou je kunnen denken.
Er is extra begeleiding voor deze mensen, wat natuurlijk een positief punt is. Maar in welke mate de mensen begeleid worden is ons nog niet duidelijk. Wat gebeurt er werkelijk meer met dit geld dan een aantal keren per jaar begeleiding?
Er wordt te veel onderscheid gemaakt. Ze worden behandeld als iemand dingen die niet goed en minder zou begrijpen, alleen door het soort etiket wat zij van de maatschappij krijgen.
Mensen zijn snel geneigd om mensen met een lichte beperking als kleine kinderen te behandelen.
Onze mening is dat mensen met een licht verstandelijke beperking prima mee kunnen draaien in de maatschappij van tegenwoordig. Wel zal er altijd een zekere mate van begeleiding moeten zijn. Maar kom op, iedereen kan toch wel eens een extra duwtje in de rug gebruiken? Of iemand die jou verteld hoe iets moet als je er zelf even niet meer uit komt?
Geschreven door 2 studenten van de hanzehogeschool
Tags:
© 2022 Gemaakt door John Beckers.
Verzorgd door